میزان سرمایه‌گذاری خارجی در ایران از ۸۰۵میلیون دلار در سال۱۳۸۰ طی ۳سال بعد به بالای ۳.۷میلیارد دلار در هر سال رسید و نقطه اوج آن سرمایه‌گذاری ۴.۲میلیارد دلاری خارجی‌ها در سال۱۳۸۳ بوده است. یک سال بعد میزان سرمایه‌گذاری خارجی‌ها در ایران روند نزولی به‌خود گرفت و در سال۱۳۸۷ به ۱.۸میلیارد دلار رسیده و پس از آن دوباره روند صعودی شد تا اینکه در سال۹۱ به ۴.۵میلیارد دلار رسید.
طبق این گزارش قانون تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی خردادماه۱۳۸۱ به‌تصویب رسیده و پس از آن موج نخست افزایش سرمایه‌گذاری خارجی پس از انقلاب شروع شد که نتیجه آن سرمایه‌گذاری ۱۵میلیارد دلاری در دولت دوم محمد خاتمی بود. موج دوم در فاصله سال‌های ۸۸تا۹۱ شروع شده که براساس آمارهای رسمی دولتی کل سرمایه‌گذاری خارجی صورت گرفته در فاصله سال‌های ۸۵ تا پایان ۹۲ بیش از ۲۳.۶میلیارد دلار بود که مربوط به عملکرد ۸ساله دولت محمود احمدی‌نژاد است.
این روند از سال۹۲ به بعد نزولی شده و در این سال به ۱.۳۹میلیارد دلار و در سال۱۳۹۴ به ۹۴۵میلیون دلار رسید که کمترین میزان از سال۸۱ به بعد بوده است.
پس از آن موج سوم سرمایه‌گذاری خارجی استارت خورد و در سال۹۵ به ۳.۲میلیارد دلار، در سال۹۶ به ۳.۴میلیارد دلار و در سال۹۷ به ۲.۷میلیارد دلار رسید و در سال۹۸ دوباره به یک میلیارد دلار کاهش یافت و براساس داده‌های رسمی حجم کل سرمایه‌گذاری خارجی در ایران در سال۹۹ به ۱.۴میلیارد دلار افزایش یافت. حجم کل سرمایه‌گذاری خارجی‌ها در سال‌های ۹۳ تا ۹۹ یعنی در طول ۷سال اندکی بیش از ۱۳میلیارد دلار بوده است. بررسی‌های همشهری نشان می‌دهد در فاصله ۲۰ساله ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۹ به‌طور میانگین ۲.۶۵میلیارد‌دلار سرمایه‌گذاری خارجی در ایران صورت گرفته است.
این در حالی است که داده‌های بانک مرکزی نشان می‌دهد در فاصله سال‌های ۸۰ تا ۱۴۰۰ خالص حساب سرمایه ایران منفی ۱۶۷میلیارد دلار بوده که بخشی از آن می‌تواند به‌معنای خروج سرمایه از کشور باشد.
به گزارش همشهری در ۴برنامه توسعه یعنی از برنامه سوم تا برنامه ششم، یکی از پیش‌نیازهای رشد ۸درصدی اقتصادی جذب و جلب سرمایه‌گذاری خارجی بوده و باید منتظر ماند و دید در برنامه هفتم توسعه تا چه اندازه کشور می‌تواند با تکیه بر سرمایه‌ها و منابع خارجی موتور رشد اقتصادی را روشن نگه دارد؟
