بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، ذخایر طلا در ایران حدود ۸۰۰ تن است که این کشور را در رتبه ۱۸ جهان با تقریباً یک درصد از مجموع ذخایر جهانی قرار می‌دهد.
به گزارش بنکر (Banker)، مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش خود تحت عنوان «آسیب‌شناسی زنجیره‌های فلزات راهبردی کشور؛ طلا»، به تحلیل وضعیت استخراج و فرآوری این فلز ارزشمند در سطح جهانی و در ایران پرداخته است.
مطابق با آمار منتشر شده، ارزش کل صادرات جهانی طلا در سال ۲۰۲۲ به ۴۶۹ میلیارد دلار رسیده است که آن را به هفتمین محصول تجاری جهان تبدیل کرده است.
بیش از ۷۵ درصد از صادرات زنجیره طلا مربوط به شمش خالص است.
ذخایر طلا نمی‌تواند یک مزیت برای کشور تلقی شود
این امر نشان می‌دهد که وجود ذخایر طلا به تنهایی نمی‌تواند مزیتی برای کشورها در این صنعت محسوب شود.
این امر نیاز به ایجاد ساختار مناسب برای تبادلات بانکی بین‌المللی و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین و صرفه‌جویی در مقیاس تولید شمش، برای حضور مؤثر در بازارهای جهانی طلا ضروری است.
کشورهای سوئیس و امارات متحده عربی بیشترین سهم را در واردات جهانی طلا به خود اختصاص داده‌اند.
در حالی که تولید شمش خالص نیز عمدتاً در این کشورها انجام می‌شود.
قابل ذکر است که این کشورها تولیدکننده معدنی طلا نیستند، و واردات آن‌ها به صورت شمش طلای ناخالص انجام می‌شود
پنج کشور استرالیا، روسیه، آفریقای جنوبی، ایالات متحده و چین بیش از نیمی از ذخایر جهانی طلا را در اختیار دارند.
ایران به دلیل قرارگیری در کمربند کانی‌سازی طلا دارای پتانسیل بالایی برای افزایش تولید این ماده معدنی است.
در سال ۱۴۰۲، تولید کانسنگ طلا از معادن کشور به ۱۴ تن رسید.
سهم ایران از تولید معادن طلا در سطح جهانی حدود ۰.۴ درصد است.
این در حالی است که ذخایر ثبت‌شده و تولید شمش در کشورهای با ساختار زمین‌شناسی مشابه به‌مراتب بالاتر از ایران گزارش شده است.
گزارش همچنین به بررسی موانع توسعه تولید بالادست در زنجیره طلا پرداخته و اشاره دارد که به دلیل استفاده از سیانور و یون سیانید، همواره امکان آلوده‌سازی محیط‌زیست وجود دارد.
سازمان‌های محیط‌زیست و منابع طبیعی به دلیل آلودگی ناشی از نفوذ سیانور در فرآوری طلا، با صدور پروانه‌های اکتشاف طلا مخالفت می‌کنند.
روش‌های مختلفی برای خنثی‌سازی و کاهش غلظت سیانید در پساب‌ها وجود دارد که می‌تواند به حفظ محیط‌زیست و آب‌های زیرزمینی کمک کند.
با توجه به این‌که ذخایر کانسنگ سولفیدی طلا در کشور بیشتر از ذخایر اکسیدی است.
با توجه به نرخ تولید معادن در سال‌های اخیر، ضرورت دارد که بهره‌برداری از کانسنگ سولفیدی طلا مورد توجه قرار گیرد.
روش‌های اکسیداسیون در این ذخایر ممکن است به میزان کمتری از بازیابی طلا منجر شود و زمان بیشتری برای تولید نیاز داشته باشد.
بنابراین ضروری است تدابیر لازم برای ایجاد و توسعه واحدهای فرآوری مبتنی بر کانسنگ سولفیدی اتخاذ گردد.
