از مطالعه دقیق بودجه آنچه به ذهن متبادر می شود آن است که سیاست دولت در سال آینده بازتوزیع پول است.
یعنی دولت تصمیم گرفته از طریق تشدید یارانه ها بحران جاری را کنترل کند تا احتمال بروز تنش های اجتماعی را کاهش دهد.
قسمت به ظاهر خوب قصه اینجاست که احتمالا در نرخ های خدمات عمومی تا سقف های معینی افزایش قیمت کمتری خواهیم دید.
اما مازاد بر سقف نرخ های ترسناک نمایان خواهد شد.
بعهده گرفتن جبران ورشکستگی ۱۷ صندوق بازنشستگی با ۲۸ میلیون مشترک با ۷۷۷ هزار میلیارد تومان و یارانه هایی که اشاره شد کمر دولت را میشکند
در حقیقت با این دو سیاست مانند کسی که آشغالها را زیر فرش پنهان کند کوچکترین جایی برای سرمایه گذاری باقی نگذاشته است.
بر اساس کدام منبع؟
بنابراین بزرگترین معضل مملکت که امروز برق،گاز، آب و سوخت است هیچ برنامه و بودجه ای برای بهبودش وجود خارجی ندارد.
لذا اگر مسئولی در جایی گفت این وضعیت برق و گاز را تحمل کنید تا سال آینده بهتر شود از او بپرسید بر چه مبنایی و بر اساس کدام منبع چنین اظهاراتی می کند!
