وام‌های ۳ بانک که به کارمندان بانک‌ها می‌رسد

به گزارش بنکر (Banker)، اما کارشناس دیگری اعتقاد دارد چون معمولا کارمندان بانک، تسهیلاتی که دریافت کرده‌اند را بازپرداخت می‌کنند و گاهی بانک از میزان حقوق مزایا کم می‌کنند، امکان نکول کم است. قرض‌الحسنه نوعی قرض است که در آن بهره‌ای در کار نباشد. بر اساس این منابع نیز بانک‌ها مبلغ معینی را به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی می‌دهند. نگرش عموم نسبت به پرداخت تسهیلات از منابع قرض‌الحسنه از سوی بانک‌ها این است که این تسهیلات که نرخ سود آن‌ها کم و بعضا بدون بهره است به تولیدی‌ها داده شود؛ اما بانک‌ها از این منابع به کارمندان خود وام می‌دهند.
بانک صادرات در سال گذشته هزار و ۷۳۸ میلیارد تومان به کارمندان خود وام پرداخت کرده که با احتساب ۱۹ هزار و ۷۲۲ نفری که در این بانک مشغول به کار هستند، با فرض این که به همه کارمندان خود وام داده، به هر کارمند به صورت میانگین ۷۴ میلیون تومان تسهیلات پرداخت شده است.

بانک ملت نیز در سال ۹۷ هزار و ۴۶۰ میلیارد تومان به کارکنان خود از منابع قرض‌الحسنه وام پرداخت کرده است.

تعداد کارمندان این بانک بیش از ۲۷ هزار نفر است که با فرض این که همه‌ کارمندان وام دریافت کرده‌اند؛ به هر نفر ۶۳ میلیون تومان وام می‌رسد.

در خصوص این نوع از تسهیلات پویا ناظران، اقتصاددان از اصطلاح «Connected Lending» استفاده می‌کند که وی می‌گوید: هر وقت بانک به شرکت‌هایی که سهام‌داران یا مدیران بانک که درآن ذی‌نفع هستند، تسهیلات بدهد، در واقع از جیب سپرده‎گذاران خود این وام‌ها را پرداخت کرده است. در حالی که بانک‌ها باید پس‌انداز مردم را در اختیار بهترین تولیدکننده قرار دهد. این کار یکی از موارد خلق نقدینگی است.

ناظران پرداخت وام از سوی بانک ملت به کارکنان را نمونه Connected Lending می‌داند و در این خصوص در تحلیل خود توضیح می‌دهد: بانک ملت شش هزار میلیارد تومان به کارکنان خودش وام داده است. بدتر از آن این است که ۱٫۴ هزار میلیارد تومان آن قرض‌الحسنه ا‌ست. یعنی مدیران از جیب سپرده‌گذار به خودشان وام بدون بهره می‌دهند.

اما کامران ندری، کارشناس امور بانکی معتقد است که یک بخش از این وام‌ها به موضوع تسهیلات به اشخاص مرتبط مربوط می‌شود، که عدم رعایت مقرارت بانک مرکزی در این زمینه سبب می‌شود ریسک فعالیت‌های بانکی افزایش پیدا کند و مشکلاتی را برای بانک به وجود بیاورد.

وی در این خصوص اضافه می‌کند: علت این که گفته می‌شود نباید به اشخاص مرتبط وام داده شود این است که ممکن است وام‌گیرنده‌ها تمایلی به بازپرداخت نداشته باشند؛ اما در مورد کارمندان خیلی صدق نمی‌کند چون معمولا کارمندان بانک، تسهیلاتی که دریافت کرده‌اند را بازپرداخت می‌کنند و گاهی بانک از میزان حقوق و مزایا کم می‌کنند؛ بنابراین امکان نکول کم است.

وی عنوان کرد: معمولا تسهیلاتی که بانک‌ها به سهام‌داران خود می‌دهند و میزان آن خیلی بالاست می‌تواند مشکل‌ساز شود. از لحاظ شرعی قرض‌الحسنه یعنی تملیک منابع به بانک است، بنابراین منابعی که بانک در قالب قرض‌الحسنه به دست آورده، دارایی بانک محسوب می‌شود مگر این که قانون برای استفاده آن جهتی مشخص تعیین کرده باشد.
منبع: تجارت نیوز