به گزارش بنکر، اسماعیل لله گانی در همایش تخصصی بانکداری مرکزی با اشاره به لزوم راه اندازی رمز ارز ملی گفت: ۸۰ بانک مرکزی در دنیا نسبت به صدور رمز ارز اقدام کرده اند. رمزارزهای اختصاصی هر بانک مرکزی یا CBDC در دو نوع عمده فروشی و خرده فروشی منتشر می‌شود که در کشورهای پیشرفته به دلیل امکان عرضه نوع عمده فروشی آن در شبکه‌های بین المللی بیشتر به سمت استفاده از این الگو حرکت شده است.
وی افزود: CBDC ها بصورت آفلاین قابل استفاده هستند و برخلاف رمزارزها همچون سکه و اسکناس رایج هر کشور رسمی و از اعتبار و پشتوانه بانک مرکزی برخوردار هستند. بانک‌های مرکزی CBDC ها را یا مستقیماً منتشر می کنند و در اختیار مشتری می‌گذارند که در این صورت نقش بانک‌ها کمرنگ می‌شود و یا اینکه بانک مرکزی صرفاً صادر کننده است و نهادهای مالی به عنوان واسطه CBDC ها را عرضه می‌کنند.
این مقام مسئول ادامه داد: از دیگر مزایای انتشار رمزارزهای ملی،کاهش هزینه چاپ پول و کاهش ریسک تبادلات الکترونیکی بخش خصوصی است. CBDC ها تهدیدهایی هم دارند که شامل احتمال نبود امنیت در شبکه، سختی در جلب اعتماد مردم، سوءاستفاده و پول‌شویی با رمزارز و کمرنگ شدن نقش بانک‌ها می‌شود.
لله‌گانی گفت: در رابطه با حفظ ارزش پول ملی، CBDC ها می‌توانند مؤثر باشند.به هر حال مردم به رمزارزها توجه دارند و در حال ورود به این بازار هستند و اگر بانک مرکزی وارد عمل نشود، ممکن است به ارزش پول ملی ضربه وارد کند. این رمز ارزها در بستر بلاکچین عرضه می‌شوند و امکان استفاده همزمان از CBDC به عنوان پول رایج ملی صادره از بانک مرکزی و رمزارزهای رایج در دنیا وجود دارد اما بانک مرکزی می‌تواند با CBDC در مدیریت نقدینگی بصورت فعال وارد شود.
وی اضافه کرد: در مقابله با رمزارزها که هر روز در حال گسترش هستند و ایراداتی دارند باید فعالانه‌تر عمل کرد. البته در سطح داخلی برای ماینینگ رمز ارزها مجوزهایی صادر شده ولی برای نقل و انتقالات و نقد کردن دستورالعملی وجود ندارد. CBDC ها نیازی به سوئیفت و بلاکچین جهانی ندارند. باید با انتشار ریال در قالب رمز ارز ملی در بستر بلاکچین داخلی و در حوزه قراردادهای بین المللی از این ابزار استفاده کرد.
