میزان سرمایه‌گذاری خارجی در ایران از 805میلیون دلار در سال1380 طی 3سال بعد به بالای 3.7میلیارد دلار در هر سال رسید و نقطه اوج آن سرمایه‌گذاری 4.2میلیارد دلاری خارجی‌ها در سال1383 بوده است. یک سال بعد میزان سرمایه‌گذاری خارجی‌ها در ایران روند نزولی به‌خود گرفت و در سال1387 به 1.8میلیارد دلار رسیده و پس از آن دوباره روند صعودی شد تا اینکه در سال91 به 4.5میلیارد دلار رسید.
طبق این گزارش قانون تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی خردادماه1381 به‌تصویب رسیده و پس از آن موج نخست افزایش سرمایه‌گذاری خارجی پس از انقلاب شروع شد که نتیجه آن سرمایه‌گذاری 15میلیارد دلاری در دولت دوم محمد خاتمی بود. موج دوم در فاصله سال‌های 88تا91 شروع شده که براساس آمارهای رسمی دولتی کل سرمایه‌گذاری خارجی صورت گرفته در فاصله سال‌های 85 تا پایان 92 بیش از 23.6میلیارد دلار بود که مربوط به عملکرد 8ساله دولت محمود احمدی‌نژاد است.
این روند از سال92 به بعد نزولی شده و در این سال به 1.39میلیارد دلار و در سال1394 به 945میلیون دلار رسید که کمترین میزان از سال81 به بعد بوده است.
پس از آن موج سوم سرمایه‌گذاری خارجی استارت خورد و در سال95 به 3.2میلیارد دلار، در سال96 به 3.4میلیارد دلار و در سال97 به 2.7میلیارد دلار رسید و در سال98 دوباره به یک میلیارد دلار کاهش یافت و براساس داده‌های رسمی حجم کل سرمایه‌گذاری خارجی در ایران در سال99 به 1.4میلیارد دلار افزایش یافت. حجم کل سرمایه‌گذاری خارجی‌ها در سال‌های 93 تا 99 یعنی در طول 7سال اندکی بیش از 13میلیارد دلار بوده است. بررسی‌های همشهری نشان می‌دهد در فاصله 20ساله 1380 تا 1399 به‌طور میانگین 2.65میلیارد‌دلار سرمایه‌گذاری خارجی در ایران صورت گرفته است.
این در حالی است که داده‌های بانک مرکزی نشان می‌دهد در فاصله سال‌های 80 تا 1400 خالص حساب سرمایه ایران منفی 167میلیارد دلار بوده که بخشی از آن می‌تواند به‌معنای خروج سرمایه از کشور باشد.
به گزارش همشهری در 4برنامه توسعه یعنی از برنامه سوم تا برنامه ششم، یکی از پیش‌نیازهای رشد 8درصدی اقتصادی جذب و جلب سرمایه‌گذاری خارجی بوده و باید منتظر ماند و دید در برنامه هفتم توسعه تا چه اندازه کشور می‌تواند با تکیه بر سرمایه‌ها و منابع خارجی موتور رشد اقتصادی را روشن نگه دارد؟
